कविता:चरी तँ बोल्

-धर्मराज अर्याल

चरी तैँले बोल्नैपर्छ
मनको वह खोल्नैपर्छ
पिँजडामा यसरी थुनिएर
कदापि बस्नुहुँदैन सधैँ
आजाद भएर आकासमा उड्न
तैँले पिँजडा फोर्नैपर्छ ।
समाजमा व्याप्त तमाम
विकृति र विसंगतिहरु विरूद्ध
तैँले विद्रोहको आवाज घन्काउनु पर्छ
मानिसजस्तै निष्क्रिय र मौन
बसिरहनु हुँदैन तँ
बोलिरहनु पर्छ निरन्तर
ठुँगिरहनु पर्छ चुच्चाले
फलामका जन्जीरहरुलाई
रगत बगे पनि बगोस्
बोल्न प्रयास गरिरहनु पर्छ
असमानता र विसंगतिविरूद्ध
आवाजहरु उठाइरहनु पर्छ
कविले कविता लेखेजस्तो
गायकले गीत गाएजस्तो
र, संगीतकारले धुन निर्माण गरेजस्तो
तैँले पनि आवाज ओकल्नु पर्छ
बन्धनमुक्त भएर
तँ खुला आकासमा उड्नुपर्छ
पिँजडाको जिन्दगीविरूद्ध
तैँले विद्रोह बोल्नैपर्छ
सके पनि नसके पनि
मनका कुराहरु खोल्नुपर्छ
र, स्वतन्त्रताको गीत घन्काउनु पर्छ ।