सम्बन्धित निकायको ध्यान जाओस्

–शोभाकर अधिकारी, भरतपुर–१०, चितवन

चितवनको माडी क्षेत्रका साविकका चार गाविस हालको माडी नगरपालिका दुर्गम र पछाडि परेको क्षेत्रकै रुपमा छ । भरतपुरबाट सो क्षेत्रमा जान गीतानगर, पटिहानी, जगतपुर हँुदै घैलाघारीबाट राप्तीको एक लेनको पुल तरेर कसरा चौकी भएर राप्तीको किनारैकिनार वन्यजन्तुको बाक्लो ओहोरदोहोर हुने र बाङ्गोटिङ्गो बाटोका कारण टाढासम्म नदेखिने अवस्था छ । धुव्र चौकी पुगेर मोडिएको बाटोबाट वनकट्टा हुँदै रेवा नदीमा बनेको पुल तरेर माडी क्षेत्र प्रवेश गरिन्छ । यस्तो डरलाग्दो जङ्गल भएको चितवन राष्ट्रिय निकुञ्जको बाटो एल आकारको र त्यसमा पनि नागबेली आकारको भएकाले अनावश्यक लामो भएको छ । टाढासम्म नदेखिने हुँदा बढी डरलाग्दो पनि छ । बाटो यस्तरी होइन, राप्ती पुलदेखि रेवा नदीको पुलसम्म सोझो बाटो बनाएमा दीर्घकालसम्म देशलाई धेरै फाइदा पुग्ने देखिन्छ । जस्तो :
१) बाटो छोटो हुने हुँदा पिच बनाउँदा र मर्मत गर्दा धेरै कम खर्च लाग्ने । २) जङ्गल छिटो पार हुने हुँदा समयको धेरै बचत हुने । ३) राजधानीको नाकाको लागि बाटो छोटो हुने । ४) हालको बाटो छोडिदिँदा जङ्गलको क्षेत्र बढ्ने । ५) जनावरलाई डिस्टर्ब कम हुने, यात्रुलाई जोखिम धेरै नै हट्ने । ६) बाटो सोझो भई टाढासम्म देखिने हुँदा सुरक्षित र सजिलो हुने । ७) गाडीका टायरहरु कम खिइने । ८) इन्धन कम खर्च हुने ।
धेरै पहिलेदेखि धुव्रघाटबाट राप्ती नदी तर्ने गर्दा बनेको सो बाटो हाल धेरैमाथि कसरामा पुल बनेपछि अझ घुमाउरो, नागबेली परेको र लामो भएकाले माथि उल्लेख गरेअनुसार संशोधन गर्नै पर्ने भएको हुँदा समयमै सम्बन्धित सनकायको ध्यान केन्द्रित होस् भनी अनुरोध गर्दछु ।