तँ र ममा कति धेरै फरक छ
तँ जन्मिँदा नै
स्वतन्त्रताको ट्याग भिरेर
पृथ्वीमा पाइला टेकिस्
अनि म
एउटा बन्द पिँजडाभित्र
थुनिएको चरोझैँ
पखेँटा काटिएको सुगाझैँ
औँसीमा लागेको जूनझैँ
अन्धविश्वासको जडले घेरिएको
एउटा कालो संसारमा
पाइला टेक्न आइपुगेँ ।
तँ जन्म लिँदा
तँलाई छुन आउने कयौँ भए
बधाईको ओइरो हजारौँपटक पाइस्
च्याँ… आवाजसँगै
तेरो जिन्दगी सुन्दर भैदियो
तँ आफैँमा पूर्ण भएर
निर्धक्क रून पाइस्
मेरो जन्म आफैँमा
एक रोग साबित भएर उत्पत्ति भैदियो
मलाई छुन हत्तपत्त कोही आएनन्
बधाईको ओइरो
हातमा गन्न सक्नेमा सीमित भयो
मेरो च्याँ… आवाजसँगै
जिन्दगी हीनताबोधको बाटोमा
हिँड्न सुरूवात भैदियो ।
तँ आफ्ना पाइला ढुक्कसँग
हरेकका दैलामा पु¥याउन पाउँछस्
तँलाई कसैले रोक्दैन छेक्दैन
तँ समाजमा ठूलो मान्छेको
दर्जाले चिनिन्छस्
म मेरा पाइला चाल्न पनि
त्यही तँलाई ठूलो दर्जा दिनेहरुको
आँखा हेर्नुपर्छ
कसैको घरभित्र होइन
आँगनमा पुग्न पनि अगाडि
थर बताउनुपर्ने हुन्छ
तँलाई ठूलो दर्जा दिनेहरुले
मलाई सानो दर्जाले चिनाउँछन् ।
तँलाई हरेक ठाउँमा आउँदा
ताली पिटिएला
तेरो भव्य स्वागत होला
हरेकसँग टाँसिएर पेट भर्न सक्लास्
मलाई तँलाईजस्तो स्वतन्त्रता दिइँदैन
हरेक ठाउँमा पाइला टेक्नुभन्दाअगाडि
मेरा खुट्टाहरु काम्छन
मेरो आगमनले
ताली होइन गाली पिटिन्छ
स्वागतमा बस्नेहरुले
मलाई परपर भन्दै खेद्छन् ।
तेरो घरमा खसीबोका काट्दा
रौसीको बोतल फुटाउँदा
ठूला दर्जाहरुले
पाटी नामकरण गरिदिन्छन्
मेरोमा राँगा, भैँसी
रौसीको बोतल सकाउँदा
सिनो खायो
जात देखायो भन्दै नाक खुम्च्याउँछन्
मबाट बनाइएको
जुत्ता, हँसिया, कोदालो
मबाट सिलाइएको
लुगा, कोट केही नगरी
पवित्र चोखो भएर तेरो घर छिर्छ
मैले तेरो घरको दैलीमा
टेकेँ भनेमात्रै पनि
तैँले सुनपानीले चोखो बनाउँछस् ।
तँसँग कुम ठोकेर
सँगै बस्दै गफ पेल्न आउनेहरु
कयौँ हुन्छन्
घरमा केही चाहियो भने
भित्र छिरेर झिक्दै लाने हुन्छन्
म तेरै ठाउँमा बसेर पनि
मेरो घरमा
कसैले पाइला टेक्दैनन्
टाढाबाट के छ भन्दै निस्किन्छन्
तेरो घरमा अइँचोपइँचो चल्छ
मेरोमा चल्दैन
तैँले दिएको पानी मस्तले पिउनेहरु
मैले दही दिएँ भने पनि नहेरी हिँड्छन् ।
तँ र ममा
रगत उस्तै छ
छाला उस्तै छ
नाक, मुख, हातखुट्टा, आँखा
लिङ्ग, शरीर अनि जन्म उस्तै छ
हरेक चीज उस्तै भए पनि
तँ र ममा कति धेरै फरक छ !
Discussion about this post